عمر بن خطاب دستش را وارد مقعد شتر می کرد!
(اثبات از کتب اهل سنت)
قَالَ: أَخْبَرَنَا الْمُعَلَّى بْنُ أَسَدٍ قَالَ: أَخْبَرَنَا وُهَیْبُ بْنُ خَالِدٍ عَنْ یَحْیَى بْنِ سَعِیدٍ عَنْ سَالِمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ أَنَّ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ کَانَ یُدْخِلُ یَدَهُ فِی دَبَرَةِ الْبَعِیرِ وَیَقُولُ: إِنِّی لَخَائِفٌ أَنْ أُسْأَلَ عَمَّا بِکَ.
عمربن خطاب دستش را در مقعد شتر داخل می کرد ( گویا بجهت این عمل ناشایست دیگران وی را سرزنش و از او انتقاد می کردند و لذا برای توجیه کارش می گفت:) می ترسم مؤاخذه شوم که چرا به مشکلات حیوانات رسیدگی نمی کردی؟!
الکتاب: الطبقات الکبرى المؤلف: أبو عبد الله محمد بن سعد بن منیع الهاشمی بالولاء، البصری، البغدادی المعروف بابن سعد (المتوفى: 230هـ) تحقیق: محمد عبد القادر عطا الناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت الطبعة: الأولى، 1410 هـ - 1990 م عدد الأجزاء: 8 ج3 ص217.
کاش عمر بن خطاب به جای اینکه دستش را وارد مقعد شتر کند می رفت و سوره حمد را یاد بگیرد تا آن را غلط نخواند!
اینجا ببینید که طبق روایات اهل سنت عمر بن خطاب سوره حمد را بلد نبود و همیشه 2 آیه آن را غلط می خواند: