روزی عمربن خطاب روی منبر پیامبر خدا (ص) نشسته و برای مردم سخنرانی می‌کرد ؛ در ضمن سخنان خود ، یاد‌آور شد که من بر جان و مال مومنان ولایت دارم .
امام حسین (ع) از گوشه مسجد ، خطاب به عمر فرمود :
مردک دروغگو از منبری که تعلق به پدرم رسول خدا (ص) دارد و ربطی به پدرت ندارد پایین بیا .
عمر گفت : «حسین ! آری بجان خودم سوگند که این منبر از آن پدر توست نه پدر من ، اما چه کسی این سخن را به تو آموخته ؟ حتما پدرت علی این کلمات را به تو یاد داده است؟!»
امام حسین (ع) : «اگر بفرمان پدرم سخن بگویم و فرمان پدرم را اطاعت کنم . بجان خودم سوگند که او هدایتگری راستین است و بوسیله او هدایت خواهم شد ؛ پدرم علی (ع) طبق پیمانی که پیامبر خدا (ص) بوسیله جبرئیل و از جانب خداوند آورده است ، بر گردن مردم بیعت دارد و جز افرادی که منکر کتاب خدا هستند کسی نمی‌تواند این بیعت را انکار نماید . مردم از این بیعت و پیمان الهی قلبا آگاهند ؛ امازبانا آنرا انکار می‌کنند. وای بر آنان که حق ما اهل بیت را انکار می‌نمایند ، اینان چگونه با پیامبر خدا (ص) روبرو خواهند شد ؟ در حالی که پیامبر (ص) بر آنان غضبناک خواهد بود و برای خویشتن عذابی سخت در پیش دارند»
عمر گفت : ای حسین ! هر کس حق پدرت را انکار کند لعنت خدا بر او باد ، لکن بدان که مردم ، ما را به حکومت گماشتند و ما نیز این حکومت را پذیرفتیم ، اگر مردم پدرت را امیر خود می‌ساختند ، ما نیز فرمان می‌بردیم .
امام حسین (ع) گفت : «ای پسر خطاب ! پیش از آنکه تو ابوبکر را بر خویشتن امیر سازی تا او هم در مقابل ، بدون هیچ‌گونه مدر‌کی از طرف پیامبر (ص) و بدون رضایت اهل بیتش، تو را بر مردم امیر سازد ، کدام مردم تو را بر خود امیر کرده بودند؟
ای عمر ! آیا تو چنین می‌پنداری که رضایت تو موجب خوشنودی حضرت محمد (ص) است ؟ اما خشنودی اهل بینش موجب غضب او خواهد بود ؟!
به خدا سوگند اگر زبانم باز بود که حقایق را بگویم و مردم نیز حقایق را تصدیق می‌نمودند و افراد با ایمانی بودند که وارد عمل شوند ، تو نمی‌توانستی روی منبری که مربوط به خاندان پیامبر (ص) است قرار گیری و روی سر آنان به سخنرانی پردازی و با قرآنی که در این خاندان نازل گشته است بر آنان حکومت کنی ، با اینکه کلمات و حروف قرآن را از یکدیگر نمی‌‌شناسی و جز مسمو‌عاتی اندک از تفسیر و تأویل آن سر در نمی‌آوری .
در بی کفایتی تو همین بس که بین خطا‌کاران و پاکان فرق نمی‌گذاری ، خداوند ترا بسزای اعمالت برساند و خداوند درباره این همه بدعت ها که بنیان گذاشتی ، سخت مورد بازپرسی ات قرار خواهد داد.
منبع : تاریخ ابن عساکر (از کتب اهل سنت)
برای دیدن سایر مناظرات امامان به این صفحه بروید: