قرآن فقط «حد شستن دست» را مشخص کرده است (نه جهت شستن را)

(اثبات از قرآن و کتب اهل سنت)

# «اِلى» در زبان عربی معانی متفاوتی دارد. یکی از معانی اش «تا» است. که در این به همین معنا آمده است.

# خداوند در این آیه فقط «حدّ شستن دست» را مشخص کرده است که دست ها باید «تا» «آرنج» شسته شود.

# کلمه «اِلى» فقط برای تعیین «حدّ شستن دست» می باشد. چون اصولا واژه «ید» (دست) کلی است و معلوم نیست که منظور خدا از کلمه «ایدیکم» تا چه قسمتی از دست می باشد، لذا به همین خاطر کلمه «اِلى» به معنای جهت شستن نمی باشد و فقط برای تعیین «حدّ شستن دست» می باشد.

# حتی اهل سنت فقط شستن دست از نوک انگشتان به سمت آرنج را مستحب می دانند و آن را واجب نمی دانند.

# برداشت علمای اهل سنت مانند علمای شیعه این است که معنی «الی» «جهت شستن» نیست و فقط برای تعیین «حدّ شستن دست» می باشد.

برای مثال ؛ آقای بغوی (مفسر شهیر اهل سنت) در تفسیر خود مینویسد که معنی «الی» «جهت شستن» نیست بلکه معنی «معیت» را دارد:

قوله تعالى ) وأیدیکم إلى المرافق ( أی مع المرافق کما قال الله تعالى ) ولا تأکلوا أموالهم إلى أموالکم ( أی مع أموالکم وقال ) من أنصاری إلى الله ( أی مع الله وأکثر العلماء على أنه یجب غسل المرفقین وفى الرجل یجب غسل الکعبین

سخن خداوند " و دستانتان تا آرنج"  یعنی دستانتان  به همراه آرنج ها.  همانطوری که خداوند میفرماید: " و اموال آنها(یتیم) را تا اموال خود نخورید"  یعنی با اموالتان .
و در ایه :  "از نصاری تا الله" یعنی با الله و بیشتر علما گفته اند که شستن آرنج واجب است ....

تفسیر البغوی  ج 2  ص 15

و اما جهت شستن دست ها باید چگونه باشد؟

# همانطور که اشاره شد در قرآن فقط مشخص است که از نوک انگشتان تا آرنج باید شسته شود ولی جهت شستن مشخص نشده است.

ما شیعیان از طریق روایات اهل بیت می فهمیم که جهت شستن از بالا به پایین است و دست ها باید از آرنج به سمت نوک انگشتان شسته شوند.

به عنوان مثال :

از امام باقر (ع) از کیفیت وضوی رسول(ص) سؤال نمودیم. حضرت طشت یا ظرف کوچک پر از آب درخواست نمود و دو کف دستان خود را شسته و سپس مشتی از آب برداشت و با آن صورتش را شست، آن گاه دست چپ را در ظرف آب فرو برده و مشتی از آن را بر دست راست خود ریخت و آن را از آرنج تا سر انگشتان شست و هیچ‏گاه آب را به طرف آرنج برنگرداند و همین عمل را نسبت به دست چپ انجام داد. سپس سر و دو پای خود را تاکعبین با رطوبت دستانش مسح نمود.

تهذیب الاحکام، ج 1، ص 55، ح 185.

فــیـــلــم

منظور از الی در آیه وضو چیست؟