ابوبکر و عمر شراب میخورند حتی بعد از تحریم شراب
و نزول آیات تحریم شراب در مذمت ابوبکر و عمر
(اثبات از کتب اهل سنت)
در ربیع الابرار زمخشرى است که درباره شراب سه آیه نازل شده ، یکى آیه ((یسئلونک عن الخمر و المیسر)) است که بعد از نزول آن بعضى از مردم ترک کردند و بعضى نکردند، حتى یک نفر شراب خورد و با حال مستى به نماز ایستاد، و در نماز هذیان گفت . به دنبال آن این آیه نازل شد: ((یا ایها الذین آمنوا لا تقربوا الصلوة و انتم سکارى )) باز عده زیادى از مسلمین دست از آن بر نداشته و به میگسارى خویش ادامه دادند.
حتى در این ایام عمر بن خطاب در حال مستى استخوان فک شترى را برداشته و بر فرق عبد الرحمن بن عوف کوفت ، و سرش را مجروح نمود و سپس نشست و شروع به خواندن اشعار اسود بن یغفر نمود، و بر کشته شدگان بدر نوحه سرایى کرد، و بر آنها گریست ، و آن اشعار اینها است :
أنزل الله تعالى فی الخمر ثلاث آیات، أولها یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ ، فکان المسلمون بین شارب وتارک، إلى أن شرب رجل ودخل فی الصلاة فهجر، فنزلت: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَأَنْتُمْ سُکارى، فشربها من شرب من المسلمین، حتى شربها عمر فأخذ لحی بعیر فشج رأس عبد الرحمن بن عوف ثم قعد ینوح على قتل بدر بشعر الأسود بن عبد یغوث :
وکائن بالقلیب قلیب بدر ... من الفتیان والشرب الکرام
وکائن بالقلیب قلیب بدر ... من الشیزى المکلل بالسنام
أیوعدنا ابن کبشة أن سنحیا ... وکیف حیاة أصداء وهام
أیعجز أن یرد الموت عنّی ... وینشرنی إذا بلیت عظامی
ألا من مبلغ الرّحمن عنیّ ... بأنی تارک شهر الصیام
فقل لله یمنعنی شرابی ... وقل لله یمنعنی طعامی
وکائن بالقلیب قلیب بدر ... من الشیزى المکلل بالسنام
أیوعدنا ابن کبشة أن سنحیا ... وکیف حیاة أصداء وهام
أیعجز أن یرد الموت عنّی ... وینشرنی إذا بلیت عظامی
ألا من مبلغ الرّحمن عنیّ ... بأنی تارک شهر الصیام
فقل لله یمنعنی شرابی ... وقل لله یمنعنی طعامی
فبلغ ذلک رسول الله صلّى الله علیه وسلّم، فخرج مغضبا یجر رداءه، فرفع شیئا کان فی یده لیضربه، فقال: أعوذ بالله من غضب الله ورسوله. فأنزل الله تعالى: إِنَّما یُرِیدُ الشَّیْطانُ - إلى قوله- فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ، فقال عمر: انتهینا.
یعنى چه بسا کنیزان نغمه سرا و هم پیاله اى گرامى در چاه بدر پنهان شدند و چه بسا بزرگان که با بزرگترین خود در چاه بدر زیر خاک رفتند و خوابیدند. آیا ابن کبشه ما را به زنده شدن بعد از مرگ وعده مى دهد؟! و چه معنا دارد که انسان پس از آنکه صدى وهام شد دوباره زنده شود؟ او اگر راست مى گوید مرگ را از من بگرداند، نه اینکه بعد از پوسیدن استخوانهایم بار دیگر زنده ام کند، آیا کسى هست پیامى از من بسوى رحمان ببرد و به او بگوید که من روزه رمضان تو را نمى گیرم ؟ آرى به خدا بگویید اگر مى تواند مرا از نوشیدن منع کند، اگر مى تواند مرا از خوردن جلوگیرى نماید. این داستان به سمع مبارک رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) رسید، پس رسول الله خارج شد در حالیکه چنان به خشم در آمده بود و چنان به سرعت حرکت مى کرد که ردایش به زمین کشیده مى شد، وقتى به او رسید دست بلند کرد تا او را با چیزى که در دست مبارکش بود بزند و تادیبش کند. عمر گفت : پناه مى برم به خدا از غضب خدا و غضب رسول خدا. رسول الله (صلى الله علیه و آله ) از شنیدن این کلام لحظه اى آرام گرفت ، و این آیه نازل شد: ((انما یرید الشیطان ... فهل انتم منتهون )) عمر وقتى آیه را شنید عرض کرد: آرى منتهى شدیم ، و دست از این عمل برداشتیم .
ربیع الأبرار ونصوص الأخیار ج5 ص10 المؤلف: جار الله الزمخشری توفی 583 هـ، الناشر: مؤسسة الأعلمی، بیروت، الطبعة: الأولى، 1412 هـ، عدد الأجزاء: 5
ابن حجر و نام بردن از 10 صحابی که شراب خوردن
مجموع حضار در آن مجلس یازده نفر بودند و ابن حجر ده نفر آنها را نام می برد به ترتیب زیر:
[5582] قَوْلُهُ کنت أَسْقِی أَبَا عُبَیْدَة هُوَ بن الْجَرَّاحِ وَأَبَا طَلْحَةَ هُوَ زَیْدُ بْنُ سَهْلٍ زَوْجُ أُمِّ سُلَیْمٍ أُمِّ أَنَسٍ وَأُبَیَّ بْنَ کَعْبٍ کَذَا اقْتَصَرَ فِی هَذِهِ الرِّوَایَةِ عَلَى هَؤُلَاءِ الثَّلَاثَةِ فَأَمَّا أَبُو طَلْحَةَ فَلِکَوْنِ الْقِصَّةِ کَانَتْ فِی مَنْزِلِهِ کَمَا مَضَى فِی التَّفْسِیرِ مِنْ طَرِیقِ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ کُنْتُ سَاقِیَ الْقَوْمِ فِی مَنْزِلِ أَبِی طَلْحَةَ وَأَمَّا أَبُو عُبَیْدَةَ فَلِأَنَّ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ آخَى بَیْنَهُ وَبَیْنَ أَبِی طَلْحَةَ کَمَا أَخْرَجَهُ مُسْلِمٌ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ عَنْ أَنَسٍ وَأَمَّا أُبَیُّ بْنُ کَعْبٍ فَکَانَ کَبِیرَ الْأَنْصَارِ .... عَنْ أَنَسٍ أَنَّ أَبَا بَکْرٍ وَعُمَرَ کَانَا فِیهِمْ وَهُوَ مُنْکَرٌ مَعَ نَظَافَةِ سَنَدِهِ وَمَا أَظُنُّهُ إِلَّا غَلَطًا وَقَدْ أَخْرَجَ أَبُو نُعَیْمٍ فِی الْحِلْیَةِ فِی تَرْجَمَةِ شُعْبَةَ مِنْ حَدِیثِ عَائِشَةَ قَالَتْ حَرَّمَ أَبُو بَکْرٍ الْخَمْرَ عَلَى نَفْسِهِ فَلَمْ یَشْرَبْهَا فِی جَاهِلِیَّةٍ وَلَا إِسْلَامٍ وَیَحْتَمِلُ إِنْ کَانَ مَحْفُوظًا أَنْ یَکُونَ أَبُو بَکْرٍ وَعُمَرُ زَارَا أَبَا طَلْحَةَ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ وَلَمْ یَشْرَبَا مَعَهُمْ ثُمَّ وَجَدْتُ عِنْدَ الْبَزَّارُ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ عَنْ أَنَسٍ قَالَ کُنْتُ سَاقِیَ الْقَوْمِوَکَانَ فِی الْقَوْمِ رَجُلٌ یُقَالُ لَهُ أَبُو بَکْرٍ فَلَمَّا شَرِبَ قَالَ تُحَیِّی بِالسَّلَامَةِ أُمَّ بَکْرٍ الْأَبْیَاتَ فَدَخَلَ عَلَیْنَا رَجُلٌ مِنَ الْمُسْلِمِینَ فَقَالَ قَدْ نَزَلَ تَحْرِیمُ الْخَمْرِ الْحَدِیثُ وَأَبُو بکر هَذَا یُقَال لَهُ بن شَغُوبٍ فَظَنَّ بَعْضُهُمْ أَنَّهُ أَبُو بَکْرٍ الصِّدِّیقُ وَلَیْسَ کَذَلِکَ لَکِنْ قَرِینَةُ ذِکْرِ عُمَرَ تَدُلُّ عَلَى عَدَمِ الْغَلَطِ فِی وَصْفِ الصِّدِّیقِ فَحَصَّلْنَا تَسْمِیَةَ عَشَرَةٍ ....
سپس به گونه ای دیگر گزارشی از طریق بزار خواندم که انس گفته است که من در آن روز ساقی گروه شراب خوار بودم و در میان شراب خواران مردی بود که او را ابوبکر می گفتند و چون شراب را سرکشید این شعر را خواند که :" مادر بکر را به تندرستی درود فرست ... " در این هنگام مردی از مسلمانان وارد شد و گفت : مگر نمی دانید که فرمان حرمت شراب خواری نازل شده است.منظور از ابوبکر در روایت ، ابوبکر بن شغوب است . البته برخی خیال کرده اند که این شخص همان ابوبکر صدیق است ؛ ولی چنین نیست . اما از آن جایی که نام عمر بن الخطاب هم در لیست شراب خواران وجود دارد ، این مطلب را می رساند که این ابوبکر ، همان ابوبکر صدیق است و خطائی در این نقل روی نداده است . از آن چه گذشت ، می توانیم نام این ده نفر را مشخص نماییم .
[5582] قَوْلُهُ کنت أَسْقِی أَبَا عُبَیْدَة هُوَ بن الْجَرَّاحِ وَأَبَا طَلْحَةَ هُوَ زَیْدُ بْنُ سَهْلٍ زَوْجُ أُمِّ سُلَیْمٍ أُمِّ أَنَسٍ وَأُبَیَّ بْنَ کَعْبٍ کَذَا اقْتَصَرَ فِی هَذِهِ الرِّوَایَةِ عَلَى هَؤُلَاءِ الثَّلَاثَةِ فَأَمَّا أَبُو طَلْحَةَ فَلِکَوْنِ الْقِصَّةِ کَانَتْ فِی مَنْزِلِهِ کَمَا مَضَى فِی التَّفْسِیرِ مِنْ طَرِیقِ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ کُنْتُ سَاقِیَ الْقَوْمِ فِی مَنْزِلِ أَبِی طَلْحَةَ وَأَمَّا أَبُو عُبَیْدَةَ فَلِأَنَّ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ آخَى بَیْنَهُ وَبَیْنَ أَبِی طَلْحَةَ کَمَا أَخْرَجَهُ مُسْلِمٌ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ عَنْ أَنَسٍ وَأَمَّا أُبَیُّ بْنُ کَعْبٍ فَکَانَ کَبِیرَ الْأَنْصَارِ .... عَنْ أَنَسٍ أَنَّ أَبَا بَکْرٍ وَعُمَرَ کَانَا فِیهِمْ وَهُوَ مُنْکَرٌ مَعَ نَظَافَةِ سَنَدِهِ وَمَا أَظُنُّهُ إِلَّا غَلَطًا وَقَدْ أَخْرَجَ أَبُو نُعَیْمٍ فِی الْحِلْیَةِ فِی تَرْجَمَةِ شُعْبَةَ مِنْ حَدِیثِ عَائِشَةَ قَالَتْ حَرَّمَ أَبُو بَکْرٍ الْخَمْرَ عَلَى نَفْسِهِ فَلَمْ یَشْرَبْهَا فِی جَاهِلِیَّةٍ وَلَا إِسْلَامٍ وَیَحْتَمِلُ إِنْ کَانَ مَحْفُوظًا أَنْ یَکُونَ أَبُو بَکْرٍ وَعُمَرُ زَارَا أَبَا طَلْحَةَ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ وَلَمْ یَشْرَبَا مَعَهُمْ ثُمَّ وَجَدْتُ عِنْدَ الْبَزَّارُ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ عَنْ أَنَسٍ قَالَ کُنْتُ سَاقِیَ الْقَوْمِوَکَانَ فِی الْقَوْمِ رَجُلٌ یُقَالُ لَهُ أَبُو بَکْرٍ فَلَمَّا شَرِبَ قَالَ تُحَیِّی بِالسَّلَامَةِ أُمَّ بَکْرٍ الْأَبْیَاتَ فَدَخَلَ عَلَیْنَا رَجُلٌ مِنَ الْمُسْلِمِینَ فَقَالَ قَدْ نَزَلَ تَحْرِیمُ الْخَمْرِ الْحَدِیثُ وَأَبُو بکر هَذَا یُقَال لَهُ بن شَغُوبٍ فَظَنَّ بَعْضُهُمْ أَنَّهُ أَبُو بَکْرٍ الصِّدِّیقُ وَلَیْسَ کَذَلِکَ لَکِنْ قَرِینَةُ ذِکْرِ عُمَرَ تَدُلُّ عَلَى عَدَمِ الْغَلَطِ فِی وَصْفِ الصِّدِّیقِ فَحَصَّلْنَا تَسْمِیَةَ عَشَرَةٍ ....
سپس به گونه ای دیگر گزارشی از طریق بزار خواندم که انس گفته است که من در آن روز ساقی گروه شراب خوار بودم و در میان شراب خواران مردی بود که او را ابوبکر می گفتند و چون شراب را سرکشید این شعر را خواند که :" مادر بکر را به تندرستی درود فرست ... " در این هنگام مردی از مسلمانان وارد شد و گفت : مگر نمی دانید که فرمان حرمت شراب خواری نازل شده است.منظور از ابوبکر در روایت ، ابوبکر بن شغوب است . البته برخی خیال کرده اند که این شخص همان ابوبکر صدیق است ؛ ولی چنین نیست . اما از آن جایی که نام عمر بن الخطاب هم در لیست شراب خواران وجود دارد ، این مطلب را می رساند که این ابوبکر ، همان ابوبکر صدیق است و خطائی در این نقل روی نداده است . از آن چه گذشت ، می توانیم نام این ده نفر را مشخص نماییم .
1- ابوبکربن ابی قحافه در سن پنجاه و هشت سالگی 2 - عمربن الخطاب در سن چهل و پنج سالگی 3- ابوعبیده جراح (گورکن مدینه) در سن چهل و هشت سالگی 4ـ ابو طلحه زید بن سهل میزبان مجلس در سن چهل و چهار سالگی 5- سهل بن بیضاء 6- ابی بن کعب 7- ابودجانه سماک بن خرشه 8- ابو ایوب انصاری 9- ابوبکر بن شغوب 10- انس بن مالک ساقی قوم ! در سن هیجده سالگی (از همه کوچکتر !
فتح الباری شرح صحیح البخاری ج10 ص37 المؤلف: أحمد بن علی بن حجر أبو الفضل العسقلانی الشافعی، الناشر: دار المعرفة - بیروت، 1379، رقم کتبه وأبوابه وأحادیثه: محمد فؤاد عبد الباقی، قام بإخراجه وصححه وأشرف على طبعه: محب الدین الخطیب، علیه تعلیقات العلامة: عبد العزیز بن عبد الله بن باز، عدد الأجزاء: 13 .
====================
معاذ بن جبل که ابن حجر او را از قلم انداخته و در آن هنگام بیست و سه سال داشت.
وَعَنِ أَنَسٍ قَالَ: «بَیْنَا أَنَا أُدِیرُ الْکَأْسَ عَلَى أَبِی طَلْحَةَ، وَأَبِی عُبَیْدَةَ بْنِ الْجَرَّاحِ، وَمُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ، وَسُهَیْلِ بْنِ بَیْضَاءَ، وَأَبِی دُجَانَةَ حَتَّى مَالَتْ رُءُوسُهُمْ إِذْ سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی: أَلَا إِنَّ الْخَمْرَ قَدْ حُرِّمَتْ. فَمَا دَخَلَ عَلَیْنَا دَاخِلٌ وَلَا خَرَجَ مِنَّا خَارِجٌ، فَأَهْرَقْنَا الشَّرَابَ...
مجمع الزوائد ومنبع الفوائد ج5 ص52 المؤلف: أبو الحسن نور الدین علی بن أبی بکر بن سلیمان الهیثمی (المتوفى: 807هـ)، المحقق: حسام الدین القدسی، الناشر: مکتبة القدسی، القاهرة، عام النشر: 1414 هـ، 1994 م، عدد الأجزاء: 10 .
وَعَنِ أَنَسٍ قَالَ: «بَیْنَا أَنَا أُدِیرُ الْکَأْسَ عَلَى أَبِی طَلْحَةَ، وَأَبِی عُبَیْدَةَ بْنِ الْجَرَّاحِ، وَمُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ، وَسُهَیْلِ بْنِ بَیْضَاءَ، وَأَبِی دُجَانَةَ حَتَّى مَالَتْ رُءُوسُهُمْ إِذْ سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی: أَلَا إِنَّ الْخَمْرَ قَدْ حُرِّمَتْ. فَمَا دَخَلَ عَلَیْنَا دَاخِلٌ وَلَا خَرَجَ مِنَّا خَارِجٌ، فَأَهْرَقْنَا الشَّرَابَ...
مجمع الزوائد ومنبع الفوائد ج5 ص52 المؤلف: أبو الحسن نور الدین علی بن أبی بکر بن سلیمان الهیثمی (المتوفى: 807هـ)، المحقق: حسام الدین القدسی، الناشر: مکتبة القدسی، القاهرة، عام النشر: 1414 هـ، 1994 م، عدد الأجزاء: 10 .
آلوسی : بزرگان صحابه بعد از آیه منع شراب ، باز هم شراب می خوردن!
آلوسى با استناد به عمل صحابه و شراب خوردن آنان پس از نزول آیه مورد اشاره، دلالت آیه را بر حرمت شراب نپذیرفته و می نویسد: بزرگان صحابه پس از نزول این آیه به خوردن شراب ادامه دادند.
... ومن هنا شربها کبار الصحابة رضی الله تعالى عنهم بعد نزولها، وقالوا: إنما نشرب ما ینفعنا، ولم یمتنعوا حتى نزلت آیة المائدة فهی المحرمة...
روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم ج1 ص509 المؤلف: شهاب الدین محمود بن عبد الله الحسینی الألوسی (المتوفى: 1270هـ)، المحقق: علی عبد الباری عطیة، الناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت، الطبعة: الأولى، 1415 هـ، عدد الأجزاء: 16 (15 ومجلد فهارس)
... ومن هنا شربها کبار الصحابة رضی الله تعالى عنهم بعد نزولها، وقالوا: إنما نشرب ما ینفعنا، ولم یمتنعوا حتى نزلت آیة المائدة فهی المحرمة...
روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم ج1 ص509 المؤلف: شهاب الدین محمود بن عبد الله الحسینی الألوسی (المتوفى: 1270هـ)، المحقق: علی عبد الباری عطیة، الناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت، الطبعة: الأولى، 1415 هـ، عدد الأجزاء: 16 (15 ومجلد فهارس)
بزرگان صحابه بعد از نزول آیه حرمت شراب در سوره بقره باز هم می خوردن
بزرگان صحابه بعد از نزول آیه حرمت شراب در سوره بقره باز هم می آشامیدند و دست بردار نبودند و بسیاری از حفاظ و مفسرین نزول ایات حرمت شراب را در اوایل هجرت میدانند و ایه سوره مائده جهت تشدید و تاکید حرمت بود.
الثَّامِنَةُ- قَوْلُهُ تَعَالَى: (وَإِثْمُهُما أَکْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما) أعلم الله عز وجل أَنَّ الْإِثْمَ أَکْبَرُ مِنَ النَّفْعِ، وَأَعْوَدُ بِالضَّرَرِ فِی الْآخِرَةِ، فَالْإِثْمُ الْکَبِیرُ بَعْدَ التَّحْرِیمِ، وَالْمَنَافِعُ قَبْلَ التَّحْرِیمِ. وَقَرَأَ حَمْزَةُ وَالْکِسَائِیُّ" کَثِیرٌ" بِالثَّاءِ الْمُثَلَّثَةِ، وَحُجَّتُهُمَا أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ لَعَنَ الْخَمْرَ وَلَعَنَ مَعَهَا عَشَرَةً: بَائِعَهَا وَمُبْتَاعَهَا وَالْمُشْتَرَاةُ لَهُ وَعَاصِرَهَا وَالْمَعْصُورَةَ لَهُ وَسَاقِیَهَا وَشَارِبَهَا وَحَامِلَهَا وَالْمَحْمُولَةَ لَهُ وَآکِلَ ثَمَنِهَا. وَأَیْضًا فَجَمْعُ الْمَنَافِعِ یَحْسُنُ مَعَهُ جَمْعُ الْآثَامِ. وَ" کَثِیرٌ" بِالثَّاءِ الْمُثَلَّثَةِ یُعْطِی ذَلِکَ. وَقَرَأَ بَاقِی الْقُرَّاءِ وَجُمْهُورُ النَّاسِ" کَبِیرٌ" بِالْبَاءِ الْمُوَحَّدَةِ، وَحُجَّتُهُمْ أَنَّ الذَّنْبَ فِی الْقِمَارِ وَشُرْبِ الْخَمْرِ مِنَ الْکَبَائِرِ، فَوَصْفُهُ بِالْکَبِیرِ أَلْیَقُ. وَأَیْضًا فَاتِّفَاقُهُمْ عَلَى" أَکْبَرُ" حُجَّةٌ لِ" کَبِیرٌ" بِالْبَاءِ بِوَاحِدَةٍ. وَأَجْمَعُوا عَلَى رَفْضِ" أَکْثَرُ" بِالثَّاءِ الْمُثَلَّثَةِ، إِلَّا فِی مُصْحَفِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ فَإِنَّ فِیهِ" قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ کَثِیرٌ"" وَإِثْمُهُمَا أَکْثَرُ" بِالثَّاءِ مُثَلَّثَةً فِی الْحَرْفَیْنِ.
تفسیر القرطبی ج3 ص60 المؤلف: أبو عبد الله محمد بن أحمد بن أبی بکر بن فرح الأنصاری الخزرجی شمس الدین القرطبی (المتوفى: 671هـ)، تحقیق: أحمد البردونی وإبراهیم أطفیش، الناشر: دار الکتب المصریة - القاهرة، الطبعة: الثانیة، 1384هـ - 1964 م، عدد الأجزاء: 20 جزءا (فی 10 مجلدات)
الثَّامِنَةُ- قَوْلُهُ تَعَالَى: (وَإِثْمُهُما أَکْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما) أعلم الله عز وجل أَنَّ الْإِثْمَ أَکْبَرُ مِنَ النَّفْعِ، وَأَعْوَدُ بِالضَّرَرِ فِی الْآخِرَةِ، فَالْإِثْمُ الْکَبِیرُ بَعْدَ التَّحْرِیمِ، وَالْمَنَافِعُ قَبْلَ التَّحْرِیمِ. وَقَرَأَ حَمْزَةُ وَالْکِسَائِیُّ" کَثِیرٌ" بِالثَّاءِ الْمُثَلَّثَةِ، وَحُجَّتُهُمَا أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ لَعَنَ الْخَمْرَ وَلَعَنَ مَعَهَا عَشَرَةً: بَائِعَهَا وَمُبْتَاعَهَا وَالْمُشْتَرَاةُ لَهُ وَعَاصِرَهَا وَالْمَعْصُورَةَ لَهُ وَسَاقِیَهَا وَشَارِبَهَا وَحَامِلَهَا وَالْمَحْمُولَةَ لَهُ وَآکِلَ ثَمَنِهَا. وَأَیْضًا فَجَمْعُ الْمَنَافِعِ یَحْسُنُ مَعَهُ جَمْعُ الْآثَامِ. وَ" کَثِیرٌ" بِالثَّاءِ الْمُثَلَّثَةِ یُعْطِی ذَلِکَ. وَقَرَأَ بَاقِی الْقُرَّاءِ وَجُمْهُورُ النَّاسِ" کَبِیرٌ" بِالْبَاءِ الْمُوَحَّدَةِ، وَحُجَّتُهُمْ أَنَّ الذَّنْبَ فِی الْقِمَارِ وَشُرْبِ الْخَمْرِ مِنَ الْکَبَائِرِ، فَوَصْفُهُ بِالْکَبِیرِ أَلْیَقُ. وَأَیْضًا فَاتِّفَاقُهُمْ عَلَى" أَکْبَرُ" حُجَّةٌ لِ" کَبِیرٌ" بِالْبَاءِ بِوَاحِدَةٍ. وَأَجْمَعُوا عَلَى رَفْضِ" أَکْثَرُ" بِالثَّاءِ الْمُثَلَّثَةِ، إِلَّا فِی مُصْحَفِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ فَإِنَّ فِیهِ" قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ کَثِیرٌ"" وَإِثْمُهُمَا أَکْثَرُ" بِالثَّاءِ مُثَلَّثَةً فِی الْحَرْفَیْنِ.
تفسیر القرطبی ج3 ص60 المؤلف: أبو عبد الله محمد بن أحمد بن أبی بکر بن فرح الأنصاری الخزرجی شمس الدین القرطبی (المتوفى: 671هـ)، تحقیق: أحمد البردونی وإبراهیم أطفیش، الناشر: دار الکتب المصریة - القاهرة، الطبعة: الثانیة، 1384هـ - 1964 م، عدد الأجزاء: 20 جزءا (فی 10 مجلدات)
عمر بن خطاب تا آخرین ساعت عمرش هم شراب می خورد!
به هر حال در نزد همه مسلم است که این دو خلیفه شراب میخوردند و عجیب تر آنکه عمر نه فقط پس از تحریم شراب از آن دست بردار نبود بلکه تا ساعت آخر مرگش شراب انگور را میخورد.
أخبرنا أبو بکر محمد بن عبد الباقی أنا الحسن بن علی أنا أبو عمر بن حیویة أنا أحمد بن معروف أنا الحسین بن الفهم نا محمد بن سعدأنا محمد بن عبید والفضل بن دکین قالا نا هارون بن أبی إبراهیم عن عبد الله بن عبید بن عمیر أن عمر بن الخطاب لما طعن قال له الناس یا أمیر المؤمنین لو شربت شربة فقال اسقونی نبیذا وکان من أحب الشراب إلیه قال فخرج النبیذ من جرحه مع صدید الدم فلم یتبین لهم ذلک أنه شرابه الذی شرب فقالوا لو شربت لبنا فأتی به فلما شرب اللبن خرج من جرحه فلما رأى بیاضه بکى وأبکى من حوله من أصحابه فقال هذا حین لو أن لی ما طلعت علیه الشمس لافتدیت به من هول المطلع قالوا وما أبکاک إلا هذا قال ما أبکانی غیره قال فقال ابن عباس یا أمیر المؤمنین والله إن کان إسلامک لنصرا وإن کانت إمارتک لفتحا والله لقد ملأت الأرض عدلا ما من اثنین یختصمان إلیک إلا انتهیا إلى قولک قال فقال عمر أجلسونی فلما جلس قال لابن عباس أعد علی کلامک فلما أعاد علیه قال قال أتشهد لی بهذا عند الله یوم تلقاه فقال ابن عباس نعم قال ففرح عمر بذلک وأعجبه
أخبرنا أبو بکر محمد بن عبد الباقی أنا الحسن بن علی أنا أبو عمر بن حیویة أنا أحمد بن معروف أنا الحسین بن الفهم نا محمد بن سعدأنا محمد بن عبید والفضل بن دکین قالا نا هارون بن أبی إبراهیم عن عبد الله بن عبید بن عمیر أن عمر بن الخطاب لما طعن قال له الناس یا أمیر المؤمنین لو شربت شربة فقال اسقونی نبیذا وکان من أحب الشراب إلیه قال فخرج النبیذ من جرحه مع صدید الدم فلم یتبین لهم ذلک أنه شرابه الذی شرب فقالوا لو شربت لبنا فأتی به فلما شرب اللبن خرج من جرحه فلما رأى بیاضه بکى وأبکى من حوله من أصحابه فقال هذا حین لو أن لی ما طلعت علیه الشمس لافتدیت به من هول المطلع قالوا وما أبکاک إلا هذا قال ما أبکانی غیره قال فقال ابن عباس یا أمیر المؤمنین والله إن کان إسلامک لنصرا وإن کانت إمارتک لفتحا والله لقد ملأت الأرض عدلا ما من اثنین یختصمان إلیک إلا انتهیا إلى قولک قال فقال عمر أجلسونی فلما جلس قال لابن عباس أعد علی کلامک فلما أعاد علیه قال قال أتشهد لی بهذا عند الله یوم تلقاه فقال ابن عباس نعم قال ففرح عمر بذلک وأعجبه
از عبد الله بن عبید بن عمیر (نقل شده است) که هنگامی که عمر بن خطاب ، چاقو خورد ، مردم به او گفتند : ای امیر مومنان ، اگر نوشیدنی بنوشی (خوب است ) ؛ پس گفت : به من نبیذ دهید !!! و نبیذ از دوست داشتنی ترین نوشیدنی ها در نزد وی بود . عبد الله گفت : نبیذ از زخم وی همراه با لخته های خون خارج شد
تاریخ دمشق ج44 ص430 المؤلف: أبو القاسم علی بن الحسن بن هبة الله المعروف بابن عساکر (المتوفى: 571هـ)، المحقق: عمرو بن غرامة العمروی، الناشر: دار الفکر للطباعة والنشر والتوزیع، عام النشر: 1415 هـ - 1995 م، عدد الأجزاء: 80 (74 و 6 مجلدات فهارس)
تاریخ دمشق ج44 ص430 المؤلف: أبو القاسم علی بن الحسن بن هبة الله المعروف بابن عساکر (المتوفى: 571هـ)، المحقق: عمرو بن غرامة العمروی، الناشر: دار الفکر للطباعة والنشر والتوزیع، عام النشر: 1415 هـ - 1995 م، عدد الأجزاء: 80 (74 و 6 مجلدات فهارس)
عمر بن خطاب عاشق شراب تند بود!
و نیز آمده است که عمر شراب تند را خیلی دوست میداشت. او میگفت:
وَأَمَّا الرِّوَایَةُ فِیهِ عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ، رَضِیَ اللهُ عَنْهُ , فَأَخْبَرَنَا أَبُو عَبْدِ اللهِ الْحَافِظُ، ثنا أَبُو الْعَبَّاسِ مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ , ثنا الْحَسَنُ بْنُ مُکْرَمٍ، ثنا أَبُو النَّضْرِ، ثنا أَبُو خَیْثَمَةَ، ثنا أَبُو إِسْحَاقَ، عَنْ عَمْرِو بْنِ مَیْمُونٍ، قَالَ: قَالَ عُمَرُ رَضِیَ اللهُ عَنْهُ: " إِنَّا لَنَشْرَبُ مِنَ النَّبِیذِ نَبِیذًا یَقْطَعُ لُحُومَ الْإِبِلِ فِی بُطُونِنَا مِنْ أَنْ تُؤْذِیَنَا "
برای رفع حرمت شراب در آن آب می ریزیم !!! و نیز میگفت: برای هضم گوشت شتر تنها شراب آنگور مفید است !!!
السنن الکبرى ج8 ص519 المؤلف: أحمد بن الحسین بن علی بن موسى الخُسْرَوْجِردی الخراسانی، أبو بکر البیهقی (المتوفى: 458هـ)، المحقق: محمد عبد القادر عطا، الناشر: دار الکتب العلمیة، بیروت - لبنات، الطبعة: الثالثة، 1424 هـ - 2003 م
آری این است خلیفه مسلمین !!!!!!