توضیح سؤال :
آیا روایت : « قد حلی أبوبکر الصدیق سیفه » از قول امام باقر علیه السلام صحت دارد ؟
و عن الإمام الخامس محمد بن علی بن الحسین الباقر ، عن عروة بن عبدالله قال : سالت أبا جعفر محمد بن علی (ع) عن حلیة السیف ؟ فقال : لا بأس به ، قد حلی أبوبکر الصدیق سیفه ، قال : قلت : و تقول الصدیق ؟ فوثب وثبة ، و استقبل القبلة ، فقال : نعم الصدیق ، فمن لم یقل الصدیق فلا صدق الله له قولاً فی الدنیا و الآخرة .
کشف الغمة للاربلی : 2/147 .
پاسخ :
اولاً : این روایت را مرحوم اربلی از کتاب های اهل سنت نقل می کند و این روایت در هیچ یک از کتاب های شیعه یافت نمی شود ؛ بنابراین برای ما ارزشی ندارد ؛
ثانیاً : در خود همین روایت که در کتاب سیر اعلام النبلاء آمده ، در سند روایت شخصی به نام محمد بن علی بن حبیش وجود دارد که مجهول است و در هیچ یک از کتاب های رجالی اهل سنت نامی از وی برده نشده است ؛
ثالثاً : بر فرض صحت ، این حدیث در زمان دودمان بنی امیه صادر شده است که اگر وضعیت آن زمان به خوبی درک شود ، مسأله حل خواهد شد .
بنی امیه و بعد از آن ها بنی العباس ، چنان عرصه را بر شیعیان تنگ کرده بود که حتی دستور داده بودند هر کسی اسمش علی باشد ، او را از دم تیغ بگذرانند ؛ چنانچه بسیاری از علمای اهل سنت نقل کرده اند که :
کانت بنو أمیة إذا سمعوا بمولود اسمه علی قتلوه .
بنی امیه ، اگر می شنیدند که فرزندی اسمش علی است ، او را می کشتند .
تهذیب التهذیب - ابن حجر - ج 7 - ص 281 و سیر أعلام النبلاء - الذهبی - ج 5 - ص 102 و تهذیب الکمال - المزی - ج 20 - ص 429 و تاریخ مدینة دمشق - ابن عساکر - ج 41 - ص 481 و ... .
در چنین وضعیتی کاملاً منقطی است که چنین روایاتی از باب تقیه و برای حفظ جان شیعیان صادر شده باشد ؛ به خصوص که راوی آن عروة بن عبد الله از مخالفین سر سخت اهل بیت و از طرفداران بنی امیه بوده است .